بررسی تطبیقی عناصر نمایشنامة بجمالیون توفیق الحکیم با پیگمالیون اثر غلامحسین ساعدی

Authors

فاطمه معنوی

مهدی رحیمی

محمدرضا عزیزی

abstract

یکی از وظایف ادبیات تطبیقی، بررسی و تجزیه و تحلیل ارتباط­ها و شباهت­های بین ادبیات زبان­ها و ملیّت­های مختلف است. «اقتباس» نیز از مهم­ترین موضوعات پژوهش­های ادبیات تطبیقی است که در آن، نویسنده به تفسیر یا بازآفرینی اثر هنری دیگر می­پردازد. توفیق الحکیم و غلامحسین ساعدی، دو نمایشنامه­نویس مطرح در ادبیات عربی و فارسی هستند که به ترتیب در نگارش نمایشنامة بجمالیون و پیگمالیون به اقتباس از اسطورة یونانی پیگمالیون پرداخته­اند؛ اما در کمیّت و کیفیت استفاده از عناصر نمایشنامه­ای متفاوت عمل کرده اند. هدف مقالة حاضر، توصیف و تحلیل تطبیقی این دو اثر از لحاظ عناصر نمایشنامه است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که توفیق الحکیم در این زمینه، عملکرد بهتری داشته است. تلفیق چند اسطوره، ورود شخصیت­های فرعی، ایجاد درون مایة جدید و دیالوگ­های جامع و تأمل برانگیز از جمله نقاط قوّت اثر بجمالیون به شمار می­رود؛ ولی ساعدی در پیگمالیون، نه تنها به اصل اسطوره چیزی اضافه نکرده، بلکه در رعایت عناصر نمایشنامه­ای نیز موفق نبوده است؛ عدم استفاده از موضوع­های فرعی و شخصیت­های جدید که به پیشبرد حوادث اصلی نمایش کمک کند، عدم ارائة اطلاعات و مقدمه از شخصیت­ها و وقایع اثر، دیالوگ­های فاقد محتوا و حاشیه­ای- که تأثیری در سیر نمایش ندارند- از جمله معایب این اثر است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تطبیقی ساختار نمایشنامه های ضحاک و پیگمالیون غلامحسین ساعدی با الملک اودیب و بجمالیون توفیق الحکیم

یکی از مهم¬ترین موضوعات پژوهش¬های ادبیات تطبیقی، اقتباس است که در آن نویسنده به تفسیر یا بازآفرینی اثر هنری دیگر می¬پردازد. با توجه به پیوند جدایی ناپذیری که از دیرباز میان اسطوره و درام وجود داشته، اقتباس از اسطوره به یکی از موضوعات مورد توجه نمایشنامه-نویسان معاصر ایران و عرب¬ها تبدیل شده است. توفیق¬الحکیم و غلامحسین ساعدی، دو نمایشنامه¬نویس مطرح ادبیات عربی و فارسی هستند که اولی در نمایشنامه...

15 صفحه اول

ترجمه نمایشنامه پیگمالیون اثر توفیق الحکیم

توفیق الحکیم نمایشنامه پیگمالیون را در 158 صفحه نوشت که چاپ اول آن در سال 1942 منتشر شد. نمایشنامه چهار فصل دارد که داستان زندگی این شخصیت اسطوره ای یونان باستان را ترسیم می کند و در هر فصلی مکان عوض شده و به دنبال آن اتفاقات خاصی می افتد. شخصیت اصلی آن پیگمالیون مجسمه ساز نابغه ی یونانی است که روزی مجسمه ی زیبای یک زن جوان به نام غالاتا را می سازد و سپس عاشق آن می شود. شخصیت های دیگر این نما...

نقد تطبیقی ترجمه‌های آیتی و شریعت از نمایشنامة «شهرزاد» توفیق الحکیم

نمایشنامه از انواع ویژة ادبی است که ضمن در بر داشتن خصایص یک متن ادبی، خصوصیت‌های دراماتیک منحصر به فردی دارد که تنها بر صحنة اجرا، تمام و کامل می‌شود. «شهرزاد» اثر ماندگار پدر نمایشنامه‌نویسی عربی، یعنی توفیق الحکیم، با استناد به داستان هزار ویک شب در جامه‌ای فلسفی ابداع شده‌است و نه تنها در بُعد اندیشگانی، بلکه از نظر ادبی نیز حائز اهمیت است. این اثر دو بار به زبان فارسی از سوی آقایان آیتی و ش...

full text

پژوهشی در تطبیق گفتاشنود نمایشی «صندلی‌ها»ی اوژن یونسکو، «زاویه» غلامحسین ساعدی و «یا طالع الشّجرة» توفیق الحکیم

گفتاشنود نمایشی، از عناصر اساسی و تفکیک‎ناپذیر هنر تئاتر است که دیگر عناصر نمایشی در آن نمود می‎یابند. تیپ‌سازی شخصیّت‎ها، کنش‎ها و کارکردهای نمایشی در سایة گفتگوهای نمایشی معنا و مفهوم می‎پذیرند؛ به عبارتی، نمایش، بیش از آنکه در گرو نشان دادن حالات افراد و بازنمایی شخصیّت‎ها باشد، سعی در شناسایی آن‎ها به کمک زبان دارد. سه نمایشنامۀ «صندلی‎ها»، «زاویه» و «یا طالع الشّجرة» (ای درخت شانس) جزء آثار پ...

full text

بررسی تطبیقی دو نمایشنامة پیگمالیون ( با محوریت موضوع «چالش میان هنر و زندگی»)

نمایشنامة «پیگمالیون» اثر «جرج برنارد شاو» از نمایشنامه‌هایی است که به خاطر دوریِ مضمون آن از مشکلات سیاسی و اجتماعی و همچنین تمرکز آن بر بُعد انسانی، توجه بسیاری از ناقدان و پژوهشگران را به خود جلب کرده‌است. برنارد شاو در این نمایشنامه مشکل اختلاف طبقاتی جامعه را طرح نموده، و در خلال آن مشکل هنرمند در تمایز میان هنر و زندگی را نیز به نمایش گذاشته‌است. همچنین از طرف دیگر «توفیق الحکیم»، نمایشنامه...

full text

کاربست نظریه‌های زبان‌شناسی در تحلیل اثر هنری کاربرد نقض اصل ادب در تحلیل نمایشنامة وای بر مغلوب غلامحسین ساعدی

کاربردشناسی1 مطالعه معنی است؛ معنایی که فرستندة پیام آن را منتقل و گیرنده، آن را برداشت می‌کند. از سرفصل‌های اصلی این رویکرد مباحث ادب2، اصول همکاری در مکالمه3، بهره‌گیری از قواعد نوبت‌گیری4 و همچنین کنش‌های گفتاری5 است. در میان اصول فوق، اصل نقض ادب در نمایشنامة وای بر مغلوب (1349) غلامحسین ساعدی (1364-1314) بروز بیشتری دارد. به همین علت در این پژوهش برآنیم تا شیوة شخصیت‌پردازی در آثار او را ا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دوفصلنامه علمی - پژوهشی پژوهش های ادبیات تطبیقی

Publisher: دانشگاه تربیت مدرس

ISSN ۲۳۴۵-۲۳۶۶

volume 3

issue شماره 2 (پیاپی 6) 2015

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023